به نقل از «ایران آنلاین»

شوریده‌ای میهن دوست

تاریخ انتشار: ۲۳ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۳۱۰۶۱۸۳

دو‌ سال از درگذشت پدر می‌گذرد. در رهگذار خاطرات دوران کودکی و‌ جوانی، نگاه مهرآمیزش را به یاد می‌آورم. صدای پرتوانش را که در گوش جانم طنینی شورانگیز داشت؛ صدایی نیروبخش که یاریگر من در رویارویی با اندوه زمانه و ناروایی‌های زندگی بوده و هست. پوراندخت برومند فرزند ادیب برومند           پدرم شوریده‌ای میهن دوست بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

میهنی که به آن عشق می‌ورزید، آب و خاکش را می‌ستود و دل به هوای دل‌انگیز و‌ طبیعت سحرآفرینش سپرده بود. دلداده‌ای که در آغاز جوانی بیشه‌های سرسبز و رازآلود اطراف زاینده‌رود او را به خود فرا می‌خواند؛ در سایه نارونی آرام می‌گرفت و نخستین ترانه سروده‌های شیدایی‌اش را با نسیم جانفزای بهاری همراه می‌ساخت. وطن‌خواهی‌اش نیز از همان دوران‌ها شکل گرفت. او جوانی آرمان‌خواه بود که به ایران سربلند می‌اندیشید. نابسامانی‌های اجتماعی و سیاسی را برنمی‌تابید و در آرزوی ایرانی آباد و آزاد شعر می‌سرود‌. شعرهایی که در روزنامه‌های دهه بیست به چاپ می‌رسید. او که خواستار یکپارچگی و‌ سرافرازی ایران بود سال ۱۳۲۶ با نگارش «ایران پرآشوب» که آمیزه‌ای از نظم و نثر بود به انتقاد از بی‌سر و سامانی اوضاع اجتماعی و سیاسی ایران پرداخت و آرزوی خود را در برپایی خیزشی علیه تجاوز بیگانگان و بی‌عدالتی روی صحنه نمایش برد. پدر سال‌های پس از آن، آرمان‌های استقلال طلبی و آزادی‌خواهی را در همراهی با دکتر محمد مصدق و نهضت ملی شدن صنعت نفت و مبارزه با سیاست‌های استعماری پی‌ گرفت و شعرش بازتاب مبارزات مردم ایران علیه بیدادگری و خودکامگی شد و تا آخرین لحظه عمر گران‌بارش استوار بر باورهای ملی و میهنی شعر سرود و در راه دستیابی به آزادی و دموکراسی گام برداشت. دلبستگی او به میهن از آب و خاک فراتر می‌رفت او شیفته موسیقی ایرانی بود. بارها و بارها نغمه‌های شورآفرین و تصنیف‌های عارف و شیدا را به گوش جان می‌شنید و گاه و بی‌گاه آنها را با صدایی موزون زمزمه می‌کرد. تصانیفی که گاه اشک شوق به چشمانش می‌آورد و‌ با یادآوری ناکامی‌های تاریخی اندوهی ژرف وجودش را تسخیر می‌کرد. پدر نگاهی تحسین‌برانگیز بر آثار نگارگری، خوشنویسی، تذهیب و... داشت و در گردآوری، مرمت و نگهداری از آنها اهتمام می‌ورزید. با شوری وصف‌ناپذیر چنانکه گویی زنگار غم از دل می‌زداید گرد و غبار قلمدان‌ها، قاب آینه‌ها و تابلو‌ها را با پارچه‌ای مخصوص پاک می‌کرد و جلا می‌داد، مشتاقانه به آنها نظر می‌دوخت و ‌بر هنر نقش آفرینان آن آثار درود می‌فرستاد. او که به شکوهمندی ایران و شگفت‌آفرینی مردم سرزمین خویش باور داشت‌، تکریم و بزرگداشت ادیبان، دانشوران، اندیشمندان، هنرآفرینان و صنعتکاران را وظیفه هر ایرانی وطن‌دوست و بافرهنگ می‌دانست. پدر، شاعری توانمند و پایبند به اصول و معیارهای ادبی شاعران و‌ نویسندگان دوران گذشته بود و به نوآوری مضامین و موضوعات روز در چارچوب و قالب‌های شعر کهن اعتقاد داشت؛ چنان که در ابیاتی گفته است: «ادیب از گفته‌های نغز و دلجوی / سخن را نو به آیین کهن کرد» و یا «سخن نو آورم از محتوای فکر ظریف / ولی به ظرف سخن، مست ساغر کهنم» از این‌رو همواره مشوق فرزندان به خواندن اشعار بزرگان شعر و ادب پارسی چون فردوسی، سعدی، حافظ و دیگر شاعران کهن ایران بود و بر درست‌نویسی تأکید ورزیده، ما را به پاسداری از فرهنگ و ادب این مرز و بوم ترغیب می‌کرد. او‌ شعر شاعرانی چون‌ادیب‌الممالک فراهانی، فرخی یزدی، عارف قزوینی، ایرج میرزا و میرزاده عشقی را که مضامینی اجتماعی و سیاسی داشت می‌پسندید و از معاصران به ملک الشعرای بهار ارادتی خاص داشت و او را مشوق خود در سرودن اشعار فاخر و پر مغز می‌دانست. در پایان به این نکته نیز اشاره کنم که فضای خانه ما همیشه آکنده از مهر به میهن، ادب دوستی و هنرپروری بود و بالندگی ما در چنین شرایطی حاصل دم‌سازی و هم آوازی پدر و مادری مهربان و با فرهنگ بود. یاد و خاطره آنان برای همیشه در دل و جانم‌ تابنده و فروزان خواهد ماند.  

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۰۶۱۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جلوه‌ای از شکوه زندگی امام صادق(ع)

حیدری ابهری در کتاب «من امام صادق(ع) را دوست دارم» روایت‌های کوتاهی را بر اساس منابع پژوهشی و قرآنی درباره زندگی بنیانگذار مکتب تشیع برای کودکان آورده است. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مجموعه‌ 14 جلدی «من اهل بیت(ع) را دوست دارم»، اثری از حجت‌الاسلام غلامرضا حیدری ابهری است که تلاش دارد در بستری تاریخی، سبک زندگی اهل بیت(ع) را برای کودکان روایت کند. نویسنده برای نگارش این اثر که از سوی نشر جمال منتشر شده، به سراغ منابع متعدد قرآنی و روایی رفته است. هانیه عدالتی، فعال حوزه کتاب، در یادداشتی به معرفی هشتمین مجلد این مجموعه پرداخته؛ جلدی که در آن زندگی رئیس مذهب تشیع، امام صادق(ع) روایت شده است. یادداشت او را می‌توانید در ادامه بخوانید:

امام صادق(ع) در زمان خودشان شاگردان زیادی پرورش دادند و بسیاری از دانشمندان از اقصی نقاط دنیای اسلام برای مسائل علمی به ایشان مراجعه می‌کردند و در جلسات درس امام(ع) شرکت داشتند. کودکان و نوجوانان ما می‌توانند در علم‌آموزی و دیگر فضائل اخلاقی و تربیتی ایشان را الگوی خود قرار دهند. کتاب‌های داستانی با محوریت شخصیت و زندگی امامان معصوم(ع)، بستر تربیتی و آموزشی خوبی برای برای کودکان و نوجوان هستند. در این داستان‌ها علاوه بر اینکه کودک با امام(ع) آشنا می‌شود، به طور غیر مستقیم اخلاق و صفات پسندیده را هم می‌آموزد.

نشر جمال مجموعه‌ 14 جلدی «من اهل بیت (ع) را دوست دارم» را منتشر کرده و در هر جلد به زندگی‌نامه‌ یکی از اهل بیت (ع) می‌پردازد. نویسنده‌ این مجموعه، حجت‌الاسلام غلامرضا حیدری ابهری، نویسنده و محقق در حوزه‌ تعلیم و تربیت کودکان است و آثار متنوعی در زمینه‌ ادبیات دینی کودکان و نوجوانان دارد.

کتاب «من امام صادق(ع) را دوست دارم» هشتمین جلد از این مجموعه است. مبنای کتاب بر پایه‌ مودت و دوستی اهل بیت(ع) است و کتاب با این جمله شروع می‌شود؛ من امام صادق(ع) را دوست دارم. بعد از آن در معرفی امام به عنوان امام ششم شیعیان به پدر و مادر آن حضرت که امام باقر(ع) و بانو ام‌فروه بودند و جایگاه والای مادر امام از زبان خودِ امام اشاره شده است. یکی از راه‌های ایجاد رابطه‌ دوستی و مودت در جان کودکان نسبت به امام، شاد کردن آنها در شادی اهل‌بیت است. اولین صفحه‌ کتاب، تصویر کودکانی است که به مناسبت 17 ربیع‌الاول که میلاد پیامبر(ص) و امام صادق(ع) است جشن گرفته و خوشحال‌اند. حُسن سلیقه نویسنده و تصویرگر کتاب، حکیمه شریفی در این رابطه ستودنی است.

دوران امامت امام صادق(ع)، همزمان با درگیری حکومت‌های بنی‌امیه و بنی‌عباس بود و این تحولات فرصتی به حاکمان وقت برای سختگیری و ایجاد محدودیت برای شیعیان نمی داد. امام صادق(ع) از این فرصت ایجاد شده استفاده کردند و علوم اسلامی را گسترش دادند و شاگردانی، عالم و دانشمند تربیت کردند. نویسنده این موضوع را به زبان ساده و قابل فهم برای کودکان توضیح داده و در نهایت دلیل معرفی کردن امام صادق(ع) به عنوان رئیس مذهب شیعه را بیان می‌کند.

زمانه زر و زور و گل محمدی!

حیدری ابهری نمونه‌هایی از سبک زندگی امام صادق(ع) در قالب روایت کوتاه آورده تا کودکان با ابعاد متفاوت زندگی ایشان آشنا شوند. در یکی از این حکایت‌ها، از کار کردن و تلاش امام برای به دست آوردن هزینه‌های زندگی، داستانی آورده است. در حکایتی دیگر ضمن آشنایی مخاطب با علم غیب امام، تأکید ایشان را بر احترام به مادر بیان می‌کند. آگاهی از مسلط بودن امام(ع) به تمام زبان‌ها قطعاً برای کودکان جالب و شگفت‌انگیز خواهد بود. در این مورد نمونه‌ای از سخن گفتن امام(ع) به زبان فارسی آورده شده است.

در نهایت، موضوع مسموم شدن و شهادت امام(ع) بیان می‌شود تا مخاطب با سیمای واقعی دشمنان اهل بیت(ع) آشنا شود و بداند که دین اسلام، آسان به دست ما نرسیده است. آخرین ساعات حیات امام صادق(ع) و سفارششان به نماز این‌چنین به تصویر کشیده شده است:

«او در آخرین ساعات زندگی اش، چشمانش را باز کرد و به خانواده‌اش فرمود: همه‌ خویشانم را نزد من بیاورید. انگار امام(ع) کار مهمی با آنان داشت. وقتی خویشاوندان حضرت آمدند، امام(ع) در مورد اهمیت نماز با آنها صحبت کرد. حضرت به آنها هشدار داد که هرگز نسبت به نماز بی‌توجه نباشند و آن را سبک نشمارند.»

در پایان کتاب معرفی مختصر و شناسنامه‌ای و سه نمونه از سخنان نورانی حضرت آمده است کتاب «من امام صادق(ع) را دوست دارم» درکتابنامه‌ رشد آموزش و پرورش معرفی شده و مناسب کودکان 8 تا 12 سال است.

انتهای پیام/